Dag 24: Mariposa

We ontbijten weer in hetzelfde gezellige restaurantje, waar ik iets uitprobeer waar ik me eerder nog niet aan durfde te wagen: oatmeal. Het wordt omschreven als ‘hot cereal’, maar dan weet je nog niet helemaal wat het is. Uiteindelijk krijg ik gewoon een vier-persoonsbord havermout, met bruine suiker en rozijnen, dat wel. En het smaakt nog best goed, hoewel het behoorlijk zwaar is en ik nog niet eens de helft weg krijg. Nouja, alles moet je een keer geprobeerd hebben.

We rijden voor de verandering eens niet door the middle of nowhere als we naar de volgende camping gaan. Om ons heen is eerst woestijn, afgewisselt met knalgroene golfbanen. Daarna is het vooral industrie wat er te zien is, en daarna landbouw in allerlei soorten en maten: sinasappels, wijnranken, mais, coniferen, je noemt het maar. Om ons heen rijdt weinig persoonsverkeer, vooral enorme vrachtwagens die hier allemaal een slaapcabine hebben.

De weg is behoorlijk slecht, en de amerikaanse manier om duidelijk te maken dat je op een andere weghelft terecht komt – ribbels en uitstulpingen – schudden ons regelmatig heen en weer. De ‘golden hills’ lijken maar door en door te gaan, al heten die inmiddels vast anders. Naast de weg zie je regelmatig motels, wat hier geen flatgebouwen maar kleine rijtjeshuizen zijn. We komen nog een echte gele schoolbus tegen, die hier echt gebruikt worden als we bijna bij de camping zijn.

De camping is weer klein, gelegen tussen bomen, vlakbij Yosimete Park waar we morgen naartoe gaan. Het lijkt er behoorlijk leeg te zijn, maar ons plekje vlak aan de weg kunnen we niet ruilen. Nouja. Het zwembad is in ieder geval perfect, superdiep en lekker koel. Wel zitten er veel wespen, waardoor we maar binnen eten; mama had al een wespensteek te pakken en zit niet te wachten op een volgende. In het zwembad komen we nog meer nederlanders tegen, een jongen en een meisje waarmee we wat overgooien en ervaringen uitwisselen.

En de rest van de dag brengen we door zoals vele anderen; met zwemmen, lezen en muziek luisteren. Het internet is zenuwslopend traag, dus van mijn voornemen om de foto’s bij te werken komt niet zo heel veel. Misschien op de volgende camping.