Dag 5: Moss Landing / Pismo Beach

’s Ochtends worden we wakker van de meeuwen en zeeleeuwen die hier vlakbij behoorlijk kabaal maken. We dekken de picknicktafel – die behoorlijk gedeukt is, waarschijnlijk door iemand die minder goed kon inparkeren als papa – en zitten net te eten, als onze buurman om de hoek komt. Of hij even mag storen om zijn waterleiding in te schakelen. Natuurlijk mag hij dat, en hij blijft nog even hangen om te vragen waar we vandaan komen, waar we naartoe gaan en op te merken dat onze tafel er zo gezellig uitziet.

Vergeleken met hoe amerikanen eten is dat zeker zo. Ieder pakt zijn eigen eten en gaat dan, onafhankelijk van of er nog iemand anders is of niet, eten. Iedereen ruimt zijn eigen spullen op en dat was dan het ontbijt. Ons mona-tafelkleed en samenzijn zal hem nogal verbaasd hebben.

Aangezien het wireless internet niet rijkt tot het einde van de camping – waar wij staan – ga ik gezellig met de laptop op schoot op een van de daarvoor bestemde stoelen naast de receptie zitten internetten. Eerst in het gezelschap van een oudere vrouw – die haar internet maar niet op gang krijgt – daarna van een meisje met de typisch Amerikaanse naam Dakota, van 18 jaar. Met haar heb ik een tijdje zitten praten, over illegale mexianen, de zee, het weer, guitar hero en nog wat van dat soort onderwerpen. Ze is nog nooit buiten de VS geweest maar heeft al wel veel van de VS zelf gezien. Trots vertelt ze dat ze de laatste twee jaar in 15 verschillende staten is geweest, en raad me aan om zeker een keer naar Boston te gaan, in de herfst. Ze vraagt hoe het in Nederland is: wat zeg je dan? Dus heb ik haar maar wat vertelt over wat random onderwerpen.

Helaas moeten we voor 12 uur van de camping af en moet ik Dakota gedag zeggen. We vertrekken naar de volgende camping die een paar uur verderop ligt. We stoppen nog even bij een mooi strand, waar verbazingwekkend weinig mensen zijn.

Na wat boodschappen – de karretjes zijn inderdaad anderhalf keer zo groot als de onze – en een maaltijd bij de Mac, rijden we naar de camping. Veel bijzonders is het niet, veel RV’s met pick-ups erbij en hier en daar een toiletgebouwtje. Het ligt wel aan zee, maar alleen mama en willemijn gaan daar nog even kijken. Het duurt niet lang voordat we slapen, vooral moe van alle indrukken van vandaag.  

 (We hebben niet overal - evengoede - internetverbinding, dus als er een paar dagen niets te lezen is, is de kans groot dat alles nog steeds goed is met ons, maar dat de computer het even af laat weten)