Dag 2: San Francisco

Toen we ’s ochtends opstonden waren we al een stuk uitgeruster. Het ontbijt was op de achtste en bovenste verdieping – best klein als je kijkt naar de gebouwen om ons heen. Om één of andere reden vinden ze hier ‘belgian waffles’ een doodnormaal ontbijt, en er liggen er dan ook stapels van op de ontbijttafel, versgebakken.

Om een uur of elf vertrekken we met het busje van het hotel naar Union Square, een hele beroemde winkelstraat. Daar zijn vooral hele beroemde en dure winkels, zoals Louis Vuitton en Victoria’s Secret. Ook is daar het warenhuis ‘Macy’s’ waar we als eerste naartoe gingen. Ook daar vooral peperdure designerkleding, schoenen en dergelijken. Ondanks de Starbucks op de derde verdieping gaan we naar de bovenste verdieping waarover veelbelovend ‘Sky view’ staat aangegeven.

Het blijkt een heel restaurant te zijn, genaamd The Cheesecake Factory. De specialiteit is uiteraard cheesecake en die zijn werkelijk énorm. Op de bordjes staat aangegeven hoeveel calorieen er in een stuk zitten, dat loopt op tot wel 1500! En dat eten mensen dan als toetje. Wij hadden aan 2 stukken voor ons vieren wel genoeg en het was inderdaad heel erg lekker.

Na Macy’s hebben we zo’n toeristenbus met open dak een stuk gereden. Het was verbazingwekkend hoeveel authentieke gebouwen er stonden! Allerlei koepels, beelden, versieringen en pilaren heb ik gezien. Het gemeentehuis was één van de mooiste. Het had een grote koepel met goud overal, maar was volgens de persoon in de bus vooral gemaakt om hoger en groter te zijn dan het stadhuis van Washington. Gekke amerikanen.

We kwamen ook veel parken en victoriaanse huizen tegen, soms in de meest vreemde kleuren. Vooral in de buurt waar in de jaren zestig hippies samenkwamen in het grote park – Alamo Square –  in het midden, waren er paarse, groene, roze, gele en nog veel meer kleuren huizen. Ook de winkels waren geschilderd in de meest uiteenlopende kleuren, figuren en patronen.

Uiteindelijk kwamen we bij de beroemde Golden Gate Bridge, waar we met de bus overheen reden. Toen pas kon je zien hoe groot San Franciso eigenlijk is. Je zag ook Alcatraz en een paar enorme schepen, en zover als je kon kijken de zee.

Als laatste hebben we nog even rondgelopen in Chinatown. Aan de ene kant is dat best saai, ze verkopen werkelijk overal hetzelfde, maar het is ook heel bijzonder. Alles is chinees, tot de straatnaambordjes en de straatlantaarns aan toe. De meeste mensen praten chinees of engels met zo’n dik accent dat het niet van chinees te onderscheiden is. Ze proberen je vanalles aan te smeren en er zijn de meest vreemde dingen te eten.

Daarna zijn we naar het hotel toe gelopen, omdat we toch al zo dicht in de buurt waren, maar dat was niet zo’n hele geweldige ervaring. De buurt waarin ons hotel staat is niet zo heel best, en de mensen op straat versperren heel arrogant je weg of spreken je zomaar uit het niets aan. Maar we zijn nog veilig en met al onze spullen thuis gekomen en gaan alweer/nog steeds behoorlijk moe slapen.